Doskonale znamy smak cappuccino, wiemy także, że charakteryzuje się sposobem podania wraz z pianką na powierzchni, wiemy że w specjalnej filiżance do cappuccino
, ale co jeszcze?
Cappuccino to nie kawa. To napój kawowy, który pochodzi z Włoch. Charakterystyczna pianka powstaje dzięki dodatkowi spienionego mleka, czasem bitej śmietany. Piankę ozdabia się szczyptą sypkiej czekolady lub kakao. Przepysznym dodatkiem jest również gałka lodów, która sprawia, że cappuccino zyskuje orzechową barwę.
Klasyczne cappuccino przygotowuje się z dwudziestu pięciu mililitrów espresso i stu mililitrów mleka, które należny spienić, najlepiej za pomocą gorącej pary ze specjalnej dyszy.
Włoskie normy obowiązujące dla tego napoju nakazują, aby pianka miała grubość od jednego do dwóch centymetrów i nie miała widocznych pęcherzyków powietrza.
Całość cappuccino powinna mieć objętość od stu czterdziestu do stu sześćdziesięciu mililitrów. Tradycyjne włoskie ma zawsze równo sto pięćdziesiąt.
Cappuccino podaje się w filiżance z grubej porcelany, którą dodatkowo podgrzewa się, aby napój zbyt szybko nie stracił temperatury.
Bardzo ciekawe jest sama etymologia nazwy, pochodzi ona bowiem od habitu mnichów kapucynów – cappuccini.
Pomysłodawcą maszyny do przygotowywania cappuccino był Luigi Bezzera, który na swój pomysł wpadł w 1901 roku.
We Włoszech cappucino pito już od samych początków dwudziestego wieku, jednak jego przygotowanie i proporcje znane nam dziś, zostały opracowanie około roku 1950.
Bardzo często mylnie cappuccino uznawane jest za napój bezkofeinowy, co oczywiście jest błędnym myśleniem, skoro jego bazą jest mocne espresso.
